Dag 5. Bridget the little midget

De ster van het asiel is Bridget, the little midget. Een bruine poes met vier hele kleine pootjes. Door erfelijke problemen, ontstaan door inteelt, heeft Bridget dwerggroei. Onder katten ook wel bekend als Munchkins of midget katten. Dat is dus Bridget. Aandachttrekker, koningin en de mascotte van de Cat Shelter. Altijd als eerste aanwezig als er bezoek is en de eerste waar het oog op valt. Ze is altijd op de voorgrond aanwezig en altijd in voor een knuffel. Tot twee dagen geleden.
We hadden hulp gekregen van een Engels stel uit Liverpool. Zij hadden Jeannie al een tijd geleden ontmoet op Jeannie's voormalige marktkraampje in het centrum van Marmaris. Ze waren opnieuw voor vakantie in Marmaris en besloten een dag bij de Cat Shelter te komen helpen. Al bij aankomst zochten hun ogen naar Bridget, want iedereen heeft een zwak voor haar. Maar Bridget zelf, die was nergens te bekennen. We hadden een aantal keer naar haar gezocht en haar naam geroepen, in de hoop dat ze met haar korte pootjes aan zou komen rennen. Maar nee, Bridget kwam niet.
We vestigden de hoop op de avond, als het voedertijd is voor de katten. En omdat de katten hier slechts eenmaal per dag gevoerd worden is dat een heus feest en een miauwend kabaal. Maar ook tijdens voedertijd kwam Bridget niet.
De volgende dag waren we al een deel van de hoop verloren. De doomscenario's kwamen om de hoek kijken. Bridget zou ergens vast kunnen zitten, of ergens niet meer vanaf durven springen. Of erger, ze zou kunnen zijn gebeten door een slang of schorpioen. Katten voelen zelf aan wanneer ze overlijden, en zoeken dan een rustig plekje op om te sterven. Dit zou toch niet met Bridget gebeurd zijn? Bovendien tikte de tijd ook door, en de temperaturen werkten niet mee aan het feit dat Bridget misschien wel al die tijd zonder water zou zitten.
Opnieuw was Bridget de dag ervoor niet komen opdagen bij voedertijd. We waren de hoop al verloren, en verslagen begon ik aan het schoonmaken van de kattenbakken.
Het was nog maar mijn eerste week, ik moest nog een beetje leren waar ik alles kon vinden. Gelukkig maar, achteraf. Geërgerd ging ik op zoek naar schoonmaakdoekjes. Ik rukte een van de kastjes open. Een waar het hout voor de kachel in werd bewaard. En een kachel, dat is in de Turkse zomertemperaturen niet nodig. Tot mijn grote verbazing zat een kat verstopt in de hoek van het kastje. Bruin, korte pootjes, dat was Bridget! Gelijk heb ik haar voer en water aangeboden, waar ze gulzig gebruik van maakte. Natuurlijk waren we allemaal opgelucht. Maar de vraag hoe ze daar terecht is gekomen? Daar weten we nog steeds geen antwoord op.
We checken nu regelmatig de kastjes en houden de katten in de gaten. En Bridget? Die is nog dezelfde ster als altijd.